Nadat we gisteren te langzaam waren opgestaan om nog een lange dag Mývatn te gaan doen, zijn we vanmorgen op tijd opgestaan en zaten we zoals gepland om 09.30 uur in de auto. De lucht is strakblauw en het groene gras met de witte (en groene, blauwe, roze en zwarte…) grasbalen ligt er stralend bij. In deze valleien liggen grote boerderijen.
We komen weer langs de Godafoss, maar besluiten er op de terugweg even te stoppen.
We stoppen als eerste bij Höfdi, een klein schiereilandje met prachtig uitzicht over het meer (Mývatn – Muggenmeer). Op het pad voor ons uit loopt een sneeuwhoen met een heleboel kleintjes. Het meer staat bekend om zijn vele vogels, die hier hun zomer doorbrengen en kinderen op de wereld zetten.
Eigenlijk wilden we daarna naar Dimmuborgir (dat betekent donkere burcht en is een gebied met gekke lavarotsformaties en berkenboompjes met een heleboel paadjes er doorheen) gaan, maar we rijden er nog even langs om eerst de Hverfell te beklimmen. De Hverfell is een ringvormige explosiekrater met een diameter van ruim 1 km (dankjewel Dominicus Reisgids, haha). We lopen de kraterrand op en genieten van de heldere lucht en daarmee van het verre uitzicht. Zo heb ik Mývatn nog niet eerder meegemaakt. We hebben een vol programma, dus we maken niet de wandeling rondom de kraterrand. Deze duurt ongeveer een uur, maar is eigenlijk echt wel de moeite waard, zeker op een dag als vandaag, maar dat heb ik al eens gedaan. Het uitzicht het binnenland in richting Herdubreid en Askja moet vandaag buitengewoon zijn. Deze jongens hebben we echter al vaak genoeg gezien de afgelopen weken, dus we moeten vandaag keuzes maken. Eigenlijk is Mývatn in een dag nauwelijks te doen. We laten onze reizigers niet voor niets meestal drie nachten in deze omgeving overnachten. Ze kunnen dan alle tijd nemen voor al dit moois.
Het is al zo warm, dat spontaan het idee komt om nu al te gaan zwemmen in het Jardbodin (Myvatn Nature Baths), maar we gaan eerst nog even langs bij Grótagjá, een populaire badplaats van vroeger. Het zijn twee groten me warm water. Zo’n 30 jaar geleden steeg de temperatuur van het water van 40 naar 60 gr door de vulkaanuitbarstingen in het gebied. De temperatuur zakt ieder jaar, maar is nog steeds net te warm om in te zwemmen, maar het is wel leuk om even de grot in te kruipen. Het zwemmen doen we daarna gewoon in het Jardbadshólar (aardbaden). Omdat het nog redelijk vroeg is (niet het einde van de middag) valt de drukte ons best mee. Na twee weken hoogland en Oostfjorden, moeten we wel even wennen aan de hoeveelheden toeristen. Vooral de busladingen die bij de bezienswaardigheden gedropt worden zijn voor ons nieuw. Het is waarschijnlijk een onomkeerbaar proces. Gelukkig kennen wij ook het andere IJsland en begrijpen we dat dit uitzonderlijke gebied zeer aantrekkelijk is voor groepen en dus nemen we het vandaag maar voor lief.
Het warme water is heerlijk en het uitzicht over het meer en de vele pseudokraters zijn gratis cadeautjes erbij. We badderen een uurtje. Normaal gesproken moet je snel door de koude lucht het warme water in lopen, maar vandaag is dat helemaal niet het geval. Ik kan in alle rust wat foto’s maken en gewoon in bikini in het zonnetje zitten. Wat is het toch heerlijk om de warmte van de zon op je huid te voelen. Ik ben vergeten mijn zilveren ring af te doen, dus die is na een bad in dit water nogal zwart geworden. Thuis maar even echt oppoetsen of gewoon geduld hebben, dan wordt het ook weer beter.
Als we weer op de parkeerplaats zijn, is deze intussen een stuk voller en we zijn blij dat we dit nu al hebben gedaan. Op naar Krafla, het gebied dat van 1975 t/m 1984 vulkanisch actief was met een heel bijzonder landschap als gevolg. De Krafla krachtcentrale kun je in de zomermaanden bezoeken. Zelf ben ik er al een keer geweest en de kinderen hebben daar even geen trek in. Geen probleem! We zijn hier met name naar toe gereden om de Víti te bekijken en een wandeling te maken bij de berg Leirhnjúkur. De Víti is groenblauw en steekt af bij de geelbruine explosiekrater (uit 1724). Ook hier kun je een mooie wandeling helemaal rondom maken, wij kiezen echter voor de wandeling door het warme lavaveld bij Leirhnjúkur een stukje verderop. Er is zo ontzettend veel over dit gebied te vertellen, maar dit blog is daarvoor niet de juiste plaats. Je kunt er veel over lezen op onze website en natuurlijk helemaal uitgebreid in de Dominicus Reisgids. Het is zo fijn om zo’n gedetailleerd naslagwerk bij je te hebben. Ooit opgezet door Willem van Blijderveen, de oprichter van IJslandspecialist en nu voortgezet door onze vriendin Mirjam de Waard.
Het is inmiddels bijna 17.00 uur en we zijn best een beetje gaar. Ik heb de hele dag gelopen in een korte broek en een hemdje. Aanvankelijk had ik nog een trui om mijn middel geknoopt, maar heb deze na de eerste wandeling gewoon lekker in de auto laten liggen. Het valt op dat onderweg veel mensen rondlopen in lange broek en een T-shirt met lange mouwen, eigenlijk echt te warm voor een dag als vandaag. Voor IJsland in de zomer je koffer inpakken betekent nu eenmaal alles meenemen, van zwemkleding en korte broeken tot mutsen en handschoenen.
Terug bij ons zomerhuisje gaat uiteraard de hot pot weer snel vol water en spelen de kinderen in de tuin. Het is vrijwel windstil, dus er kan naar lieve lust badminton gespeeld worden en drinken Robbert en ik weer een verkoelend koud biertje (Einstöck white ale) bij ons ‘zwembad’. De avond blijft bijna zwoel warm. We stoken wel een vuurtje in de kachel op het terras, maar dat is eigenlijk meer voor de show dan voor de warmte. Het brandende berkenhout ruikt wel erg lekker overigens. Eén voor één vertrekken de kinderen na een lange drukke dag naar hun bed rond half elf. Wij houden het nog vol tot middernacht (zie laatste foto) in de hot pot en de sauna, maar duiken daarna ook ons bed in.
Ook weer een leuk verslag.
Uitzicht vanaf Hverfell is geweldig, je voelt je heel nietig helemaal als er anderen over de rand van de vulkaan lopen dat zijn dat stipjes.
Heerlijk dat het nog steeds blauw is in de foto’s. Geeft net iets meer aan de foto. Godafoss is en blijft super mooi.
Het toerisme is erg gegroeid in de afgelopen jaren, dat merkte wij vorig jaar ook al, Vliegveld echt een stuk groter geworden en ook veeuuull drukker. Op de bekende plekken is het ook vele malen drukken dan we gewend waren. Gelukkig is het nog geen massa toerisme. Ik heb aan IJslanders zelf gevraagd wat ze er van vonden en die hebben er een tweeledig gevoel bij. Het is goed voor de IJslanders maar niet goed voor IJsland was hun gevoel. Reed je een aantal jaren geleden hele grote delen onverhard op de nr1 is nu het meeste geasfalteerd dat is wat het ook doet.
Zoek lekker de rust op en geniet van puur IJsland.
Dat gaat lukken Menno! Gelukkig weten wij die zeker te vinden. Gr, Barbara