ma 17 juli: Kverkfjöll – Egilsstadir

Beneden in de eetzaal is het al een gezellig geroezemoes van een groepje Italianen. We hebben niet meer heel veel eten over, maar het is nog een prima ontbijt. Voor nood hadden we ook nog trekkingvoedsel mee, maar eigenlijk is dat voor de daadwerkelijke trekking die we as woensdag gaan beginnen. De tassen zijn in de loop van de dagen steeds meer omgewoeld, maar omdat iedereen een plasticzak met kleding heeft in de grote tas blijft het overzichtelijk. Vanavond wordt het wel tijd voor een kattenwasje, gelukkig alleen voor ondergoed en sokken en wat thermokleding. De bovenkleding blijft gewoon lekker vies, wel zo makkelijk.

Als de auto weer helemaal is ingepakt en na deze hut zelf de telefoons weer zijn opgeladen, vertrekken we naar de gletsjer. In onze auto is de 12v lader kapot, waardoor we onderweg niets kunnen opladen. Een klein beetje lastig, maar het went best snel, je moet gewoon goed opletten op je verbruik. We zijn zo gewend aan eindeloze voorzieningen, dat een beetje bewustzijn helemaal niet erg is. Dat geldt ook voor de hutten. Afval wordt gescheiden en soms word je gevraagd je afval zelf mee te nemen. In het binnenland zijn de voorzieningen nu eenmaal anders.

We gaan als eerste even langs bij de gletsjer. De grot is helaas iet meer open omdat het er niet meer veilig genoeg is. We kunnen er nog wel een foto van maken van buitenaf. Gletsjers zijn altijd indrukwekkend, ze vormen het landschap. Gletsjers op Ijsland zijn regelmatig wit met zwart van de lava. Die combinatie van vuur en ijs maakt Ijsland zo bijzonder. De weg van Kverkfjöll naar Egilsstadir is wederom erg mooi. Het begin stuk is zwart met rood, later gaat het over naar zwart met grijs en dan weer naar zwart met geel. We maken een tussenstop bij Hvannalindir, een oase in de weidse vlakte met overal Engelwortel en nog veel meer bloemetjes. Op deze plek heeft ooit de vogelvrij verklaarde ……. gewoond. De resten zijn nog steeds te zien. Ik kan me echt niet voorstellen hoe iemand door alle jaargetijden heen in dit landschap overleven.  De Askja vulkaan en de Herdubreid zijn een groot gedeelte van onze reis een baken aan de horizon. We gaan richting oosten het binnenland uit. Opeens wordt het weer groener, wordt de begroeien wat meer divers en niet lang daarna zien we de eerste schapen en de eerste boerderij. De weg wordt al wat minder hobbelig en als we opeens weer asfalt onder ons hebben, voelt dat het bijna gek. We zijn weer terug in de bewoonde wereld. Wat was dit een bijzondere ervaring. We zijn echt maar heel weinig mensen tegengekomen. Ik voel me bevoorrecht om dit natuurgeweld met eigen ogen gezien te hebben. Ook de kinderen vonden het heel bijzonder, ook al is ze het schudden niet altijd meegevallen. Het binnenland is niet voor ‘watjes’… haha.

We doen boodschappen en wassen de auto. Het lavazand moet er toch een beetje vanaf gespoeld worden. Gelukkig kun je dit op IJsland bij de grotere tankstations makkelijk doen.

Ons huisje in Egilsstadir is een oude bekende. We voelen ons er direct weer thuis. Uiteraard wordt er door iedereen als eerste even heeeerlijk gedoucht en schone kleren aangetrokken. Ik doe mijn kattenwasje en Robbert grilt een vpaar goeie stukken vlees, lam en rund. Bij de Vinbud hebben we een goeie fles rode wijn gehaald en die smaakt ons prima. Ons huisje ligt aan het meer bij Egilsstadir en we genieten van ons uitzicht gedurende een heerlijke lange Ijslandse zomernacht. Om 24:00 is het nog redelijk licht, met rood en paars aan de horizon.

MIddernacht

 

3 gedachten over “ma 17 juli: Kverkfjöll – Egilsstadir”

  1. Hoi Barbara,
    Wat leuk dat ik jullie tegenkom! Ik was wat aan het googelen naar de Faroer-eilanden en toen kwam ik dit tegen. Wat zijn de kinderen groot geworden en wat maken jullie een prachtige reis!
    Ik ga het volgen. Veel plezier en groetjes van Mariska
    (Oud ib-er van Montessorischool Capelle)

    1. Hoi Mariska,
      Wat leuk om zo van je te horen! Gaat het goed?
      Het is echt weer een bijzondere reis. Stijn is geslaagd voor zijn eindexamen Erasmiaans, na een jaartje examen overdoen. Na de zomer gaat hij Engels studeren in Utrecht. We gaan hem zo ophalen op de luchthaven in Egilsstadir. Hoe wilde graag een weekje alleen thuisblijven. Hij vond 25 dagen wat te veel van het goede..
      Ik vind het fijn, dat we vanavond weer compleet zijn en dat Stijn de 4-daagse trekking mee gaat lopen. Na de zomer gaat hij dan waarschijnlijk het huis uit. Kleine jongens worden groot.

      We kunnen je trouwens ook helpen met de Faeröer… haha.

      Groetjes,
      Barbara

      1. Hoi Barbara,
        Met mij gaat het goed hoor! Wat fijn dat Stijn geslaagd is en gaat studeren. Gefeliciteerd!
        Ik wens jullie een mooie reis; ik blijf het volgen.
        Ik hoef niet naar de Faroer-eilanden hoor. De vriendin van mijn jongste zoon komt daar vandaan. Vandaar mijn interesse.

        Groetjes daar en geniet er van!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *