De weersvoorspelling voor de komende vier a vijf dagen voor het gebied bij Mývatn is ongelooflijk goed, zo goed zelfs dat een heleboel IJslanders vrij hebben genomen om de komende dagen te kamperen in het noorden. Er zijn opmerkelijk veel auto’s met vouwwagens op de weg en de campings staan vol, vooral de afgelegen (bij de toeristen minder bekende) campings. Vandaag hebben voor het eerst alles mee in de auto, inclusief Stijn met bagage. Gelukkig kunnen we op het dak veel kwijt, zodat we binnen in de auto gewoon ruimte hebben. Het is even puzzelen op het dak, maar Stijn is lang en sterk en kan Robbert goed helpen. De route die we vandaag voor de boeg hebben, heb ik al eerder gereden maar altijd met slecht weer. We genieten van het uitzicht. In andere jaren namen we ook vaak de route naar Langanes, als we bij Mirjam en familie op bezoek gingen op Ytra Lón. Dit jaar nemen we gewoon de ringweg 1. Links van ons zien we wederom de Herdubreid en de Askja verschijnen als bakens aan de horizon. Zelfs het topje van de Herdubreid is weer goed te zien, meestal hangt er een wolk over de top heen.
Het is een vrij kale route, maar de kleuren onder deze strak blauwe hemel geven bijna licht, verschillende kleuren bruin, rood, geel en zwart en het groen van de begroeiing langs de weg. Als we bijna bij Mývatn zijn, zien we het licht geel en de rookpluimen van Hverir verschijnen, het solfatarenveld Námaskard. Dit is zo een bezienswaardigheid, waar je altijd even stopt, ook al heb je het vaker gezien. De rotte eierenlucht en de grijs borrelende modderpoelen zijn indrukwekkend. Op de parkeerplaats is het best druk, maar het valt me toch mee als ik eenmaal fotograferend door het solfatarenveld loop. We blijven niet zo lang, want eigenlijk willen we gewoon snel naar het vakantiehuisje en genieten van het zomerweer. We zijn best toe aan wat rust en zonnewarmte. Het huisje waar we naar toe gaan ligt in het Fnjoskadalur, een zeer boomrijke vallei vlak voor Akureyri. We passeren de Godafoss, maar stappen nu niet uit. Misschien wel in de komende dagen. De hot pot (bij dit weer met niet al te heet water gevuld) wacht op ons. We kennen het huisje goed van foto’s, maar het is nog leuker dan we hadden gedacht. Het ligt ongelofelijk privé met uitkijk naar de overkant van de vallei tussen de berkenbomen, die hier opvallend groot zijn. Vaak komen de berkenbomen in IJsland nauwelijks hoger dan twee meter en zouden wij ze eigenlijk struiken willen noemen, maar deze berken zijn echte bomen. Je ruikt ook helemaal de berken, wat een ontzettend mooie plek. Er is een terras met een hot pot en een sauna met buitendouche en op een ander terras staat een eettafel met verschillende houtkachels, want laten we vooral niet vergeten dat het hier ook heel koud kan zijn. Wij zijn nu echter in hoog zomer terecht gekomen en vullen de hot pot (buitenbadje) met lauw water en trekken zo snel mogelijk onze kleren uit. Met een koud biertje in het water met een zonnebril tegen de felle zon voelen wij ons als God in Frankrijk, eh ik bedoel uiteraard IJsland! We hebben bij Reykjahlíd al wat boodschappen gedaan, dus we hoeven niet meer de deur uit. Hier slapen we de komende vier nachten. Dat is even wennen na het iedere dag verkassen van de afgelopen twee weken. En dan ook nog eens met hot pot en sauna, wat een contrast!
Robbert grilt lamsvlees en varkensvlees (Isis kan maar niet wennen aan het lamsvlees) en we genieten van de midzomeravond in, hoe kan het ook anders de hot pot en de sauna.
Weer een leuk stukje om te lezen en het huisje ziet er echt top uit en zeker met alle mogelijkheden het fraaie uitzicht.
Lekker even genieten.
Hoi Menno, we hebben er echt van genoten. Wat een bijzonder goed weer en voor ons op een perfect moment. Na twee drukke actieve weken waren we echt toe. Beter weer kun je je echt niet wensen. Het voelde echt als Zuid-Frankrijk. Vandaag is het alweer wat meer IJslands weer, maar nog steeds prima. Gr, Barbara