za 29 juli: vakantiehuis in West-IJsland

Vandaag wordt er weer lang uitgeslapen. Hoe je het went of keert, de kinderen hebben toch hun uren slaap nodig. Vandaag is zo’n typische dag zonder plannen. Eigenlijk wil ik best wat dingen gaan doen, maar weet ook niet precies wat. Na het ontbijt en gerommel in het huisje gaan we op pad met in ieder geval de zwemspullen bij ons. Het enthousiasme druipt er niet vanaf… Hmm, toch maar even naar de Hraunfossar en de Barnafoss, die beide lekker bruin zijn in plaats van turquoise blauw.  Een beetje tekenend voor de sfeer in de auto. Door het slechte weer in het binnenland (harde wind en regen) is de rivier helemaal troebel en zal het zeker een paar dagen duren voordat de watervallen hun anders zo stralend blauwe kleur terug hebben. We gaan nog even door haar Husafell en bekijken daar de camping en ik haal wat spullen bij het informatiecentrum, maar we besluiten toch gewoon terug naar het huisje te gaan. Soms is wéér een actieve dag gewoon geen goed plan, zeker als je niet een duidelijk vormgegeven plan hebt en zeker niet met vier pubers! Hoewel, ik moet eerlijkheidshalve zeggen, dat Stijn niet echt meer tot de pubers behoort. Wat ook meespeelt is, dat we een beetje balen van sommige toeristen bij de watervallen. Om het lavaveld te beschermen zijn er touwen gespannen. Helaas is er toch een groepje dat er gewoon overheen stapt (zie foto hierboven) en als één schaap over de dam is dan…

IJsland heeft het zwaar met het beschermen van zijn natuur. Deze week is het Jökulsárlón dan ook tot beschermd natuurgebied verklaard om er voor te zorgen dat ze maatregelen kunnen nemen tegen mensen die zich niet weten te gedragen. Het is triest dat veel mensen niet snappen of willen snappen dat je de natuur met respect moet behandelen. Moeten er dan overal rangers komen, om mensen in de gaten te houden?

Weer ‘thuis’ hou ik me maar alvast bezig met het uitzoeken van de bagage en doe nog een klein wasje. Morgen willen we tenslotte nog een dag echt op pad gaan en daarna vertrekken we alweer naar Reykjavík. Het einde van de vakantie komt langzaam in zicht. In Reykjavík hebben we zeker niet meer alle spullen nodig. Wat me opvalt, is dat we de regenkleding nog nauwelijks hebben gebruikt. Voor Reykjavík ziet het er ook best goed uit op de laatste dag na, maar op IJsland weet je het nooit. Het blijft altijd een hele organisatie met al die verschillende soorten kleding voor zes mensen (thermokleding, regenkleding, warme truien, bergschoenen, zwemspullen, etc.). Eigenlijk heb ik het best goed onder controle op één ding na. Dat was stiekem vandaag ook de reden van het grondig uitzoeken van alle spullen. Ik kan namelijk Stijns bril niet meer vinden. Hij heeft hem eergisteren aan mij gegeven toen hij zijn lenzen had ingedaan. Ik heb overal gezocht, maar helaas!  Stijn is minder rouwig, hij wil al een tijdje een nieuwe bril. Desalniettemin baal ik er ontzettend van en pijnig mijn hersenen waar het mis is gegaan. Intussen staan er zes tasjes met kleding klaar, is er een rugzak gevuld met alles wat we niet meer nodig hebben en wat vuile was en kunnen we als het goed is overmorgen zonder veel gedoe naar Reykjavík vertrekken.

zo 30 juli: vakantiehuis in West-IJsland bij Húsafell

Het bijzondere van dit huisje is dat het ondanks de harde wind van de afgelopen dagen op de veranda en in de hot pot gewoon heerlijk is. De berken zijn zodanig geplaatst dat ze een heleboel wind opvangen en ook buiten op het terras is een overkapping in een hoek geplaatst, zodat je bij wijze van spreken buiten zou kunnen gaan liggen zonnen.

De eettafel wordt al twee dagen in beslag genomen door een zeer ingewikkelde puzzel van Escher. Eten doen we derhalve maar aan de salontafel bij de bank. Haha, een prima alternatief. Dit keer komen we dan wel niet echt vroeg maar wel voor een hele leuke wandeling kort voor twaalven de deur uit. Het informatiecentrum van Húsafell heeft een plattegrond met 10 wandelingen van heel kort en makkelijk tot een hele dag en moeilijk. Wij hebben gekozen voor een combinatie van twee wandelingen waardoor we uiteindelijk 4 uur bezig zijn geweest. De wandeling gaat via leuke paadjes de heuvel/berg op tot 569 m op de top van de Baejarfell. Van daar heb je uitzicht op 3 gletsjers, waaronder de Ok. Ooit de kleinste gletsjer van IJsland, maar inmiddels te klein om nog gletsjer genoemd te worden. De wind waait nog steeds hard, maar niet meer zo hard als de laatste twee dagen. Je snapt opeens weer waarom op IJsland zoveel buffs (hoofdband/sjaal) worden verkocht. Veel kinderen hebben hem standaard op hun hoofd of om hun nek, zowel jongens als meisjes. Ook IJslandse wandelaars gebruiken hem veel. Isis en ik ook, dan waaien je haren niet constant in je ogen en het is lekker aan je oren. De uitzichten het dal in en naar de (voormalige) gletsjer zijn super. De wandelingen zijn met kleuren ook prima uitgezet. Robbert en Isis zijn samen helemaal tot de top van de berg gelopen en hebben daar weer een vlog gemaakt.

De oplettende kijker heeft gezien, dat vriend Stijn zijn bril weer op heeft… Die lag in het hoesje onder zijn bed. Verder zal ik er maar geen woorden aan vuil maken.

Weer terug bij het huisje laat ik mijn spieren masseren door de hot pot. Gek genoeg heeft verder niemand er zin in. Ik heb daarna wel moeite om wakker te blijven. Van mijn glaasje rode wijn en de warmte van de hot pot ben ik helemaal rozig geworden. Stijn en Robbert doen een verwoede poging om de Escher puzzel af te maken.

We maken de restjes op die we nog hebben, zoals twee pakken adventure food, wat wortelen en toastjes met kaas. In Reykjavík gaan we niet meer koken in ons appartement, er zijn zoveel leuke tentjes om te gaan eten. Vandaag heb ik kunnen regelen, dat ik met Isis en Felix nog een paardrijdtochtje kan maken aanstaande dinsdag. De andere mannen hebben daar geen zin in, zij zijn nog aan het verzinnen wat ze zullen gaan doen. Misschien vissen of naar de top van de Esja? We houden jullie op de hoogte.

ma 31 juli: West-IJsland – Reykjavík

Op naar Reykjavík!

Vandaag staan er weer eens wat organisatorische zaken op de agenda, maar uiteraard ook genieten van Reykjavík.

Alle spullen moeten weer ingepakt worden en het huisje netjes achtergelaten. Dit keer hebben we een huisje waarbij de schoonmaak erbij besteld kan worden en dat hebben we voor het gemak deze keer dan ook gedaan. We zijn van plan om straks nog in Borgnarnes te gaan zwemmen, maar dat ligt een beetje aan ons vertrektijdstip. Het zwembad in Borgarnes ligt op een rots met uitzicht over de zee en heeft fantastische glijbanen. De zon staat al aan een strakblauwe hemel, dus het scenario is passend. Er liggen slechts nog vier kinderen in diepe slaap…

De voorbereidingen die gedaan konden worden, zijn af dus ik ga zo nog even in de zon beginnen in een nieuw boek. Ik heb er zowaar al twee helemaal uit, ondanks het volle programma. Na iedere vakantie neem ik me voor om thuis ook weer meer te gaan lezen, maar op de een op andere manier kom ik er dan niet genoeg toe. Vast herkenbaar voor velen.

Je merkt hier al, dat de aanwezigheid van elektriciteit er voor zorgt dat iedereen meer op zichzelf is. In het hoogland en tijdens de huttentocht in het oosten waren we eigenlijk gewoon op elkaar aangewezen voor de gezelligheid. Nu zijn we alweer iets meer (dat geldt voor sommige in het gezin meer of juist minder!) zes individuen die ook dingen samen doen. Nu is het voor een gezin van zes personen soms best een uitdaging om zoveel dagen bovenop elkaars lip te zitten, maar ik vind het toch belangrijk en waardevol dat we deze belevenissen met elkaar hebben gedeeld de afgelopen drie weken.

Nu is het tijd voor de zon en mijn boek, anders zijn de kinderen al wakker voor ik heb kunnen lezen, haha.

Ik begin dit keer met een foto van gisteravond. Ik ben rond middernacht gaan slapen en heb toen nog deze foto gemaakt. Robbert en Stijn waren nog druk aan het puzzelen. Zelden heb ik zo’n moeilijke puzzel gezien! Met pijn in zijn hart heeft Stijn de puzzel onaf vanmorgen terug opgeruimd in de doos, onaf… Heel erg irritant dat het niet meer is gelukt. Maar Reykjavík roept en we moeten voor 12:00 het huisje uit.

De dag is stralend begonnen en stralend geëindigd, nog een echte zomerdag als lekker toetje bij deze toch al zeer bijzondere reis. We hebben vanmorgen zoveel mogelijk genoten van het lekkere weer op de veranda (Robbert in de hot pot en ik lezend in mijn boek) en daarna zo makkelijk als mogelijk alle spullen gepakt en op het dag van de auto geladen.  Rond om de auto staan de uitgebloeide lupines. Aan het begin van de reis zagen we zo nog overal blauw-paars langs de weg, nu zie je eigenlijk alleen nog de planten met de zaadjes in het veld. We hebben er een paar voor thuis meegenomen. Wie weet wordt het wat.

In het zwembad van Borgarnes hebben we al vaker gezwommen en bij zulk mooi weer laten we ons dat vandaag zeker niet ontzeggen. De rit ernaar toe is al prachtig, met een weg langs mooie boerderijen en achter ons de Langjökull, spierwit glimmend aan de horizon. In het zwembad is het helemaal niet druk, sterker nog je begrijpt nauwelijks dat er niet meer toeristen zijn die van dit heerlijks willen genieten. Er zijn bijna alleen maar IJslanders en het grote ‘wedstrijdbad’ hebben we lange tijd voor ons alleen. De zwembaden op IJsland zijn allemaal echt lekker warm en dit keer is het ook gewoon meer dan warm genoeg om te liggen zonnen. Wat een luxe! Iedereen geniet ervan.

Van Borgarnes naar Reykjavík schittert de zon over de oceaan en doordat het zo helder is kun je de Snaefellsjökull majestueus zien liggen. We gaan via de tunnel onder Hvalfjördur door, de snelste route. We verheugen ons op Reykjavík. We hebben drie nachten een appartement in hartje centrum en zo is een ieder redelijk vrij om deze stad te beleven op de manier die het beste bij hem past. Isis, Felix en ik gaan morgenmiddag paardrijden.  Robbert gaat waarschijnlijk vissen en als er iemand een keer gewoon niets wil doen, dan kan dat ook.

di 1 augustus: Reykjavík

Gisteravond heb ik nog een berichtje naar Elding gestuurd om te vragen of Robbert en Stijn morgenochtend mee kunnen op een zeevisexcursie om 11:00 en tijdens het ontbijt krijg ik meteen om 09:00 een telefoontje dat ze het heel leuk vinden als Robbert en Stijn mee komen vissen. Elding doet verschillende soorten excursies, zoals ‘whale watching tours’ en ‘puffin tours’. Toen wij begonnen met IJslandspecialist waren er in de haven twee kleine ticketbureautjes, waarvan er een van Elding was. Nu is er een hele rij met ticketbureautjes voor niet alleen zeevissen, walvis- en papegaaiduikerexcursies, maar ook om fietsen te huren. Ik hou wel van die bedrijvigheid in de ochtend. Ik ben met Robbert en Stijn meegelopen naar de haven om wat foto’s te maken van het begin van de excursie en om daarna in mijn eentje terug te lopen om foto’s te kunnen maken.

Robbert en Stijn hebben er zin in samen, maar hebben eigenlijk weinig zin om voor mij op de foto te gaan. Ik kan me dat ook wel voorstellen, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Ze hebben de opdracht om ook wat foto’s te maken tijdens het zeevissen, want ik ga vanmiddag met Isis en Felix paardrijden. Julius heeft in beiden geen zin, maar gaat wel met mij mee naar de paarden.

Als ik door Reykjavík loop, maak ik van van een bepaald thema foto’s, vandaag zijn het de uithangborden in de Laugavegur, de belangrijkste winkelstraat van Reykjavík. De stad is altijd heel kleurig en levendig en nu vallen vooral de vele bouwprojecten op. Er worden hotels gebouwd en panden opgeknapt of omgebouwd naar een nieuwe bestemming. Het is duidelijk dat er veel veranderd door het groeiende toerisme.  Wij zijn in ieder geval blij, dat we nog steeds in staat zijn ook de hele stille stukjes IJsland te vinden!

Het is wederom echt lekker weer, dus zowel ideaal voor het vissen als voor het paardrijden. Wij doen een korte tour van 1,5 uur bij Ishestar, de Lava Tour, die je uiteraard gewoon bij ons kunt boeken, zoals iedere paardrijdtour van Ishestar, zowel de dagtochten als de meerdaagse tochten. Isis zou wel liever een langere tour doen, maar ik vind 1,5 uur wel okay.  Een volgende keer mag ze ook alleen op een langere tocht van 3 uur meer. Ze heeft intussen zo vaak op IJslanders gereden, dat dit geen probleem meer mag zijn. Ook Felix heeft veel plezier trouwens.  De groep begint wel wat groot (help!) maar na 10 minuten wordt de groep opgedeeld in echte beginners en in snellere ruiters. Nu ben ik zeker geen hele geoefende ruiter, maar kan het intussen wel een beetje. In de snellere groep gaan we ook in galop en als je wilt mag je ook de tölt proberen. Deze gang is speciaal voor IJslanders. Doordat het zo weinig heeft geregend en de zon veel heeft geschenen is de route wel erg stoffig…, het is ook nooit goed, haha.  We rijden door een uitgestrekt lavaveld met mooi uitzicht en leuke paadjes. Heb je wat meer ervaring zou ik kiezen voor Viking Tour, je bent dan de hele dag onder de pannen en komt door een heel mooi landschap.

Nu gaan we eerst een hapje eten met vrienden.  Robbert zal nog meer vertellen over het zeevissen als we weer terug zijn.

 

wo 2 augustus: Reykjavík

Vanmorgen gaan we nog even op bezoek bij vrienden. We hebben gisteravond ook al pizza gegeten, maar soms ben je gewoon nog niet genoeg bijgepraat, dus op de koffie bij Edwin, Mirjam, Gisli en Brianna. Gezellig!

De rest van de dag staat in het teken van een beetje  door Reykjavík struinen, winkelen, ijs eten, genieten in de zon op ons balkonnetje en een afluitend etentje bij Sushi Social (vroeger Sushi Samba), een  bijzondere fusie van Japans en Zuid-Amerikaans eten en sfeer. Je ziet er veel IJslanders maar ook toeristen. Zeker een aanrader! Het fijne van ons appartement is, dat we eigenlijk alles lopend kunnen doen. We zijn vroeg gaan eten, dus we zijn ook redelijk vroeg weer terug, rond negen uur.

Ik vind het te vroeg om binnen te blijven zitten, zeker nu het licht met de laagstaande zon zo ontzettend mooi is. Ik maak in mijn eentje nog een extra rondje langs de Halgrimskirkja en Sólfar (betekent zonnereiziger) in de baai van Reykjavík, waar het helaas wat druk is door een foto shoot en meer mensen die deze mooie avond nog een wandeling maken. Ik vind het altijd heerlijk om alleen door de stad te wandelen en een beetje te fotograferen.  Ik maak mijn wandeling af langs Harpa en loop via de Laugavegur en 12Tónar (waar we morgen nog muziek gaan luisteren) terug naar het appartement met uitzicht op de Halgrimskirkja. De cirkel is weer rond, ook van onze reis. Het is langzaam tijd om afscheid te gaan nemen. Terug in het appartement proberen we de tassen zoveel mogelijk in te pakken. We hebben morgen de middagvlucht, dus dat betekent geen nachtelijke opbreekacties, zoals we vaak moeten doen voor de ochtendvlucht.

De laatste nacht gaat beginnen…

do 3 augustus: Reykjavík – Keflavík – Schiphol

Altijd weer die kriebels voor het reizen. Je zou toch zeggen dat ik er inmiddels een beetje gewend aan zou moeten zijn.  Robbert gaat ’s ochtends meteen op pad om de auto te wassen, zodat we hem netje kunnen inleveren. Het is nog best een beetje passen en meten om alles in de tassen te krijgen. We zijn de vorige zomerreizen, altijd met onze eigen oude Chevrolet Suburban uit 1973 op reis geweest, ofwel met de veerboot vanuit Denemarken via de Faeröer naar IJsland  (Seydisfjördur) ofwel door de auto vanaf Rotterdam naar Reykjavík te laten verschepen met Samskip. In de oude Chevy konden we altijd heel veel spullen meenemen en nu moet het gewoon in zes reistassen.

Stijn gaat al eerder met Isis naar 12 Tónar om IJslandse CD’s te gaan luisteren. Zodra Robbert en ik ook alles klaar hebben en de tassen in de auto liggen, gaan we nog even naar de muziekwinkel.  Zonder een bezoek aan 12 Tónar kunnen we Reykjavík eigenlijk niet verlaten en dat geldt ook voor deze keer.

Op Keflavík is het goed druk, maar we komen toch best snel  door de bagageafgifte en veiligheidscontrole. Na wat laatste snacks en drinken gaan we aan boord van het vliegtuig. Ik val al snel in slaap, zo gaat de vlucht lekker snel. Door Airportparking worden we ook snel naar onze eigen auto gebracht en in het donker rijden we naar huis. Ja, het DONKER, dat hebben we al lang niet meer gezien. Dat is even wennen.

Ons huis is nog vreemd leeg zonder onze hond Mos, maar die ga ik morgenochtend meteen ophalen. Iedereen zoekt vrij snel zijn eigen bedje op, hoewel…., bijna iedereen. Stijn heeft nog in de stad afgesproken met vrienden om  te gaan stappen in Rotterdam.  Ik hoor hem ’s nachts wel thuiskomen, maar slaap als een roos verder in mijn eigen heerlijke bed.

And so our story comes to an end!